De aanslag

Voor mijn zesde boekenblog heb ik het boek De aanslag van Harry Mulisch gelezen.

Auteur: Harry Mulish
Gepubliceerd: 1982
Aantal bladzijdes: 347
Genres: Oorlogsroman en psychologische roman
Thema's: Schuld en oorlog
Oorspronkelijke taal: Nederlands
Verfilmd: 1986

Recensie 1 Recensie 2


Mijn mening:
Ik vind 'De aanslag' een spannend en goed leesbaar boek. Door het lezen van dit boek heb ik meer geleerd over de tweede wereldoorlog en vooral over de gevolgen van de oorlog op het leven van de mensen, voornamelijk de hoofdpersoon Anton. De oorlog blijft voor de hoofdpersoon van grote invloed op zijn verdere leven.
Ik vind het mooi dat het boek is geschreven in verschillende episodes. Het geeft het boek een structuur waarmee 37 jaar kan worden beschreven zonder dat dit een heel lang verhaal wordt. Daarnaast staan de episodes met elkaar in verband (1952 Korea oorlog, 1956 Hongaarse opstand, 1966 Vietnamoorlog) en bij de laatste episode is er de grote vredesdemonstratie in Nederland van 1981, waarbij wordt gedemonstreerd tegen de bewapeningswedloop en de koude oorlog. Dit gaat dus over oorlog en vrede en tijdens deze laatste episode vindt Anton eindelijk een soort van 'vrede' met het verleden, omdat hij de laatste, belangrijke informatie hoort over de omstandigheden tijdens de aanslag. De aanslag op de NSB'er Fake Ploeg gebeurt bij de buren Korteweg voor de deur, deze buren verslepen het lijk, zodat het lijk voor het huis van Anton komt te liggen. Op de dag van de vredesdemonstratie hoort hij van zijn vroegere buurvrouw waarom zij het lijk niet bij hun andere buren maar bij hen voor de deur hadden gelegd. Het verhaal is daarmee rond.
Wat ik ook interessant vind is de vraag wie de schuldigen zijn aan de dood van Anton's ouders en broer. Zijn het de Duitsers, is het de schuld van het verzet die de aanslag op Fake Ploeg hadden gepleegd of is het de schuld van de buren die het lijk voor de deur van de familie Steenwijk hebben gelegd, waardoor Anton en zijn familie het slachtoffer worden van de wraak van de NSB en de Duitsers.


Verder vind ik de rol van het toeval dat steeds terugkomt, al die toevallige latere ontmoetingen met de zoon van Fake Ploeg, met de verzet strijder Cor Takes die de aanslag heeft gepleegd en de ontmoeting met Karin Korteweg tijdens de vredesdemonstratie. De dobbelsteen is het enige wat Anton nog van zijn oude huis heeft, hierin speelt ook toeval en geluk een rol.